Getto krakowskie działające od marca 1941 do marca 1943 w stolicy generalnego gubernatorstwa stanowi jedno z najważniejszych miejsc związanych z panięcia o Holocauście. Pamięć tego miejsca zawarta jest we wspomnieniach ocalałych, dokumentach, zapiskach, architekturze budynków i krajobrazie miejsc, które przetrwały do dziś. Obraz ten kształtowany jest również przez mapy, plany i szkice przedstawiające getto. Od czasu zakończenia wojny ukazało się wiele opracowań opisujących życie i śmierć getta i jego mieszkańców. W publikacjach tych zamieszczano mapy i plany getta obrazujące jego granice i obiekty znajdujące się na jego terenie. Mapy przez swą naturę są najlepszym środkiem wyrazu graficznego, kiedy przedstawianie obiektów i relacji przestrzennych ma znaczenie pierwszorzędne.
Autorzy dokonali analizy kilkudziesięciu powojennych publikacji dotyczących getta krakowskiego pod kątem zamieszczonych w nich map i planów. Mapy poddano ilościowej i jakościowej ocenie krytycznej. W analizie uwzględniono publikacje polskie oraz zagraniczne, książki, atlasy, materiały edukacyjne, strony internetowe, mapy ścienne, ekspozycje muzealne i inne publikacje. Analiza wykazała, że mapy getta zamieszczane w publikacjach różnią się diametralnie pod względem jakości i ilości danych. Często zbyt duża generalizacja treści mapy uniemożliwia poprawny jej odbiór. Zdarzają się nieścisłości merytoryczne, które mogą wprowadzić odbiorców w błąd. Szczególnie istotne są nieścisłości w zakresie obiektów na mapach getta, które już nie istniały w czasie jego działania (np. błędne zaznaczanie na mapie getta Mostu Cesarza Franciszka Józefa I rozebranego w 1925 r.) oraz dyskusyjne uwzględnienie obiektów, które istnieją dziś, a nie było ich dawniej. Takie podejście może powodować niejednoznaczność odbierania historii zawartej w relacjach ocalałych, a konfrontowanej z mapami. Otwarte pozostaje też pytane o to, czy mapy getta prezentują perspektywę ofiar czy oprawców? Niejednokrotnie przedstawienie map getta w żywych barwach nie licuje z charakterem miejsca naznaczonego krwią i cierpieniem.
Autorzy postulują i przedstawiają możliwości wykorzystania Historical geographic information system dla prezentacji obszaru getta. Interaktywne mapy internetowe, będące elementem systemu analitycznego, dają możliwości uwzględnienia dynamicznych zmian w czasie i przestrzeni getta. Mapy takie umożliwiają łatwą aktualizację treści w przypadku nowych odkryć historyków i archiwistów, a także pozwalają w intuicyjny sposób odesłać użytkowników do innych serwisów i baz internetowych poświęconych tematyce Holocaustu.
